We zijn sinds afgelopen dinsdag weer thuis, terug uit het ziekenhuis.
En weer tot rust gekomen.
We hebben veel meegemaakt. Avigail heeft veel meegemaakt.
Ze heeft de operatie goed doorstaan.
Ze kon gelijk weer van de beademing af en doordat ze na de operatie 24 uur aan de monitor moest konden we heel goed zien dat extra zuurstof via de neusbril niet meer nodig is.
Wat een mijlpaal!
We zijn enorm blij dat we haar nu zonder slangetjes die haar achtervolgen door het huis kunnen dragen.
Ook is haar gezicht eindelijk plakker vrij.
En is ze begonnen met naar ons te lachen!
De dag voor de operatie was een bijzondere dag.
Bijzonder om te weten dat zo velen, jong en oud hebben gevast voor het leven en genezing van onze dochter.
Ook het gezamenlijke gebedsuur via zoom was hartverwarmend en mooi.
Niet alleen in Nederland door Nederlanders maar opnieuw zagen we mensen uit Duitsland, België en Israel aansluiten en wisten we dat er in nog meer landen voor ons gebeden werd.
Met zijn allen uniek, maar als 1 stem.
Wat hield deze operatie nu precies in: Ze hebben een drain geplaatst om het teveel aan vocht af te laten vloeien naar Avigail haar buik waar haar lichaam het dan zelf weer netjes opruimt.
Deze drain was eigenlijk al het oorspronkelijke plan alleen omdat ze nog te klein/ licht was, was het nog niet aan de orde.
Toen ze begin februari ontdekten dat hersenkamer 4 geïsoleerd zat van de rest, zou deze drain geen zin meer hebben en zou Avigail door de groei van hersenkamer 4 die zelf vocht aanmaakt spoedig overlijden omdat deze kamer 4 door zijn groei tegen de hersenstam drukt.
Dit is echter nog niet het geval, Avigail leeft.
Maar omdat hersenkamer 1,2 en 3 ook nog steeds veel vocht aanmaken zijn die doorgegroeid wat druk geeft op haar hersenen, ogen en spanning op haar huid met alle ongemakken van dien. Omdat ze verwachten dat de groei zal doorzetten, verwachten ze meer ongemakken zoals nog strakkere en dunne huid, wondjes, wonden die niet meer genezen, zwaar hoofd voor ons om te tillen/verzorgen en voor Avigail om te bewegen.
De operatie is nu dus geweest om de ongemakken die zouden gaan komen, te voorkomen.
We zien nu duidelijk dat haar huid en ogen minder spanning heeft/bol staan.
De drain doet dus zijn werk.
Maar volgens de artsen is er niets veranderd aan de bedreiging die hersenkamer 4 is voor haar leven.
Daar heeft G-d echter het laatste woord in.
We hebben de MRI beelden van voor de operatie gezien.
Daar zagen we veel vocht, heel veel vocht.
Zoveel dat wij ons eigenlijk verbaasden dat we daar aan haar eigenlijk zo weinig aan merkte.
De moed zou je wel in de schoenen zakken voor de toekomst.
Maar des te groter het wonder van elke dag.
Volgende week vieren we Wekenfeest en Avigail haar 200ste levensdag.
Mogen er nog veel wonderen volgen!